در حالی که ممکن است شنیدن خبر کنسل شدن بسیاری از رویدادهای اجتماعی و تجمعات، ناراحت کننده باشد، باید دانست که این اقدامات، برای حفظ سلامت جامعه انجام می‌شوند. این اقدامات، منجر به کند شدن یا توقف روند پخش بیماری شده و به سیستم بهداشت و درمان اجازه می‌دهند تا به مرور زمان و با آمادگی بیشتری از بیماران مراقبت کند.
کنسل‌کردن رویدادهایی که جمعیت زیادی را دور هم جمع میکند، مثالی از فاصله‌گذاری اجتماعی است. فاصله‌گذاری اجتماعی به شکلی عامدانه، فضای فیزیکی میان انسان‌ها را افزایش داده و به این ترتیب، مانع از گسترش بیماری می‌شود. حفظ حداقل دو متر فاصله از دیگران، احتمال آلوده شدن به ویروس کرونا را کاهش می‌دهد.
اقدامات فاصله‌گذاری اجتماعی، شامل رویکردهایی است که با هدف کاهش حداکثری تماس نزدیک افراد جامعه با یکدیگر انجام می‌شود. این اقدامات، شامل قرنطینه در سطح فردی، و نیز دیگر رویکردهای مبتنی بر اجتماع (مانند جلوگیری از تجمعات، تعطیلی مدارس و مشاغل، و کنسل کردن تجمعات عمومی و انبوه) است.
اقدامات فاصله‌گذاری اجتماعی ممکن است عواقب ثانویه‌ای در سطح فرد، خانواده و جامعه به همراه داشته باشند. قطع درآمد، افزایش نیاز به خدمات حمایتی، و نیز کاهش بالقوه دسترسی به خدمات خاص، نمونه‌هایی از این عواقب هستند. برخی اقدامات، نیاز به آمادگی و تعامل گستردهای میان بخش‌های متفاوت دارند. در زمان پاندمی بیماری‌های ملایم‌تر، ممکن است هزینه و اختلالات ناشی از کنترل عفونت با اجرای برخی اقدامات اجتماعی (نظیر تعطیلی مدارس فعال)، با مزایای به دست آمده جبران نشود.
دنبال کردن توصیه‌های قرنطینه و ماندن در خانه، برای جلوگیری از انتقال ویروس کرونا به اعضای دیگر خانه یا جامعه، بسیار مهم و حیاتی است. به افراد جامعه توصیه می‌شود تا با تهیه داروهای ضروری، مایحتاج خانه و مواد غذایی اضافی با تاریخ انقضای طولانی مدت، از قبل برای قرنطینه خانگی داوطلبانه، برنامه ریزی کنند.
قرنطینه، برای افراد بیمار یا علامت‌داری که مشکوک به ابتلا به ویروس کرونا هستند، توصیه می‌شود. قرنطینه خانگی این افراد تا زمان اعلام تشخیص متخصصان مبنی بر ناقل نبودن آنها ادامه خواهد داشت.
قرنطینه شامل موارد زیر است:
خارج نشدن از خانه که شامل نرفتن به مدرسه، محل کار و مکان‌های عمومی می‌شود
عدم استفاده از وسایل نقلیه عمومی (مانند تاکسی، مترو و اتوبوس)
یافتن یک «همراه» برای سر زدن و بررسی وضعیت فرد مبتلا و انجام کارهای محوله شخص، به ویژه برای افراد تنها یا افرادی که ریسک بالای تشدید عوارض بیماری، آنها را تهدید میکند
تحویل گرفتن مایحتاج ضروری جلوی درب منزل، به جای رفتن به بیرون از خانه برای خرید (وسایل خریداری شده برای تحویل باید جلوی درب منازل قرار داده شود و یا اینکه فاصله دو متری میان اشخاص حفظ شود)
در صورت وجوب ترک منزل (مثلا برای ویزیت دکتر) از ماسک استفاده کنید (در صورت عدم دسترسی به ماسک، صورت خود را با دستمال کاغذی/پارچه بپوشانید) و فاصله دو متری خود را با دیگران حفظ کنید. از قبل باید به مراکز درمانی اطلاع داده شود که فرد ممکن است ناقل باشد.
به افراد بدون علامتی که با احتمال زیاد در معرض ویروس کووید-19 قرار گرفته‌اند (یعنی با شخص علامت‌دار یا مایعات بدن آنها تماس نزدیک داشته‌اند)، توصیه می‌شود که داوطلبانه در خانه قرنطینه شوند. از این افراد خواسته می‌شود تا جهت جلوگیری از انتقال ویروس در مراحل اولیه بیماری، خود را در خانه قرنطینه کنند (این افراد ناقل هستند و به ویروس کرونا مبتلا خواهند شد).
در زمان گسترش ویروس در جامعه، به افرادی که در معرض خطر بالایی از ابتلا به موارد شدید بیماری هستند (مانند افراد مسن، افراد مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای مزمن، یا افرادی با سیستم ایمنی سرکوب شده) پیشنهاد می‌شود جهت محافظت از خود، از افراد دیگر جامعه فاصله بگیرند.
به افراد بدون علامتی که احتمال می‌رود در معرض ویروس کرونا قرار گرفته باشند، توصیه می‌شود داوطلبانه از اماکن شلوغ و پرجمعیت دوری کنند. این امر شامل دوری از اماکن عمومی شلوغ و نیز مکان‌هایی است که ممکن است قرنطینه سریع افراد، به محض شروع علائم بیماری امکان‌پذیر نباشد. اجتماعات عظیم نظیر کنسرت‌ها و مسابقات ورزشی، نمونه‌ای از این موقعیت‌ها است. این موضوع شامل بیمارستان‌ها نمی‌شود.
قرنطینه اجباری به معنی جداسازی و محدود ساختن اجباری رفت‌وآمد افراد، گروه‌ها یا جوامع یک محل، برای مدت زمانی مشخص است.
از آنجایی که شرایط مکانی کشورها و مناطق گوناگون با یکدیگر متفاوت است، قرنطینه می‌تواند با هدف مهار، تاخیر، یا تقلیل ویروس کرونا مورد استفاده قرار گیرد؛ اگرچه تاثیر آن پس از گسترش گسترده و وسیع [ویروس]در جامعه مشخص نیست.
فردی که در قرنطینه اجباری به سر می‌برد، علائمی ندارد؛ اما ممکن است در معرض ویروس مولد کووید-19 قرار گرفته باشد.
تصمیم‌گیری برای اجرای قرنطینه اجباری، مستلزم توجه دقیق به سلامت فرد/گروه/جامعه، اثربخشی مورد انتظار، امکان قرنطینه، و پیامدهای ناشی از این کار است.
اگر علائم تنفسی (نظیر تب و سرفه) دارید:
شما باید به مدت 14 روز، یا تا 24 ساعت پس از برطرف شدن «کامل» تمامی علائمتان، خود را قرنطینه کنید.
در صورت داشتن علائم تنفسی به هیچ عنوان از خانه خارج نشوید.
در صورت تشدید علائم و ناتوانی در کنترل شرایط جدید در خانه، به نزدیک‌ترین اورژانس مراجعه کنید.
اگر در حال بازگشت از مسافرت هستید:
شما باید به مدت 14 روز خود را قرنطینه کنید و در اجتماعاتی نظیر فروشگاه‌های مواد غذایی حضور نیابید. در صورت نیاز به خرید مواد غذایی یا دیگر مواد ضروری، از یک دوست، همسایه و یا یکی از اعضای خانواده خود بخواهید این کار را برای شما انجام داده و وسایل خریداری‌شده را جلوی درب منزل شما قرار دهد.
در صورت داشتن علائم تنفسی، راهنمایی‌های بخش قبلی را مطالعه کنید.
موارد زیر به همه‌ی افراد (بجز گروه های ذکر شده در بالا) توصیه می‌شود:
فاصله‌گذاری اجتماعی را رعایت کنید- از هر گونه سفر غیر ضروری اجتناب کنید.
جز در صورت بیمار بودن دیگر اعضای خانه و یا داشتن سابقه مسافرت طی 14 روز گذشته، لزومی به فاصله گرفتن از افرادی که با آنها در یک خانه زندگی می‌کنید وجود ندارد.
تمامی دورهمی های گروهی را لغو کنید.
بجای داشتن ملاقات های حضوری، از تلفن، ویدئو چت یا شبکه های اجتماعی استفاده کنید.
در صورت امکان، با کارفرمای خود در مورد کار کردن در خانه صحبت کنید.
از ملاقات با دوستان یا فامیلهای مسن، جز در موارد ضروری، خودداری کنید.
پنجره‌های ماشین را در رفت‌وآمدهای ضروری با تاکسی یا در صورت حضور فرد دیگری در ماشین، باز گذارید.
شما اجازه دارید از خانه بیرون بروید (مثلاً برای قدم زدن). بیرون از خانه، از اجتماعات دوری کرده و فاصله دو متری خود را با دیگران حفظ کنید.
اقدامات بهداشتی عمومی، نظیر بهداشت دست‌ها، آداب سرفه و عطسه و پاکسازی محیط خانه، اقدامات عمومی بنیادینی هستند که با هدف مراقبت از افراد در مقابل آنفولانزای فصلی و سایر ویروس‌های تنفسی انجام می‌شوند.
در زمان گسترش کووید-19 نیز به کارگیری همین اقدامات در جامعه موثر است. استفاده از این اصول، به پیشگیری و کنترل گسترش هرگونه بیماری عفونی تنفسی از جمله کووید-19 کمک خواهد کرد.
بهداشت دست‌ها
بهداشت دست‌ها، اشاره به شست‌وشوی دست‌ها با آب و صابون، یا ضدعفونی آنها با محلول‌ها، ژل‌ها یا دستمال‌کاغذی‌های الکلی دارد که منجر به پاکیزه ماندن دست‌ها و ناخن‌ها می‌شود.
در شرایط زیر، دست‌ها باید به طور منظم و به مدت 15 تا 20 ثانیه با آب و صابون شسته شوند:
قبل و بعد از تهیه غذا
قبل و بعد از خوردن غذا
بعد از استفاده از توالت
پس از عطسه یا سرفه به درون دستمال کاغذی (یا در صورت عدم رعایت آداب عطسه و سرفه)
قبل و بعد از استفاده از ماسک جراحی و بعد از بیرون آوردن دستکش
پس از تماس با مایعات بدن، زباله‌های عفونی یا لباس های آلوده
هر زمان که دست‌ها کثیف به نظر می‌رسند.
در صورت عدم دسترسی به آب و صابون، می‌توان از ضدعفونی‌کننده‌های پایه الکلی با محتوی حداقل 70% الکل استفاده کرد و تمامی سطوح دست (کف و پشت دست‌ها و نیز فواصل انگشتان) را پوشش داد و تا زمان خشک شدن پاک‌کننده، دست‌ها را به هم مالید.
دست‌هایی که به وضوح آلوده و کثیف هستند، باید در ابتدا به وسیله پاک‌کننده‌های دست پایه الکلی و سپس در مرحله بعد، با ضدعفونی‌کننده‌های پایه الکلی تمیز و ضدعفونی شوند.
از تماس دست‌های آلوده با چشم، دهان و بینی اجتناب کنید.
آداب عطسه و سرفه
آداب عطسه و سرفه، مجموعه آدابی را شامل می‌شود که از طریق کاهش حداکثری پخش ذرات بزرگ قطرات تنفسی در هنگام سرفه، عطسه و سخن گفتن، گسترش ویروس را محدود میکند.
در هنگام سرفه و عطسه از ماسک‌های جراحی یا دستمال‌کاغذی استفاده کنید. دستمال‌کاغذی را پس از استفاده در سطل‌های زباله دردار انداخته و دستان خود را بلافاصله بعد از عطسه یا سرفه ضدعفونی کنید.
یا
آرنج خود را خم کرده و نزدیک صورت خود قرار داده و درون آرنج (و نه دستتان) عطسه کنید.
پاکسازی محیط و تهویه هوا
پاکسازی محیط و تهویه هوا، اشاره به تمیزکردن منظم سطوح و وسایلی دارد که مکررا مورد استفاده قرار می‌گیرند تا به این نحو، از انتقال ویروس کرونا جلوگیری شود و ریسک ابتلای افراد از طریق خودشان پس از تماس با سطوح آلوده کاهش یابد. ویروس عامل کووید-19 قادر است برای چند روز در محیط زنده بماند. تمیز کردن سطوح، به ویژه سطوح پرتماس، منجر به ازبین‌رفتن ویروس شده و به این ترتیب، امکان آلوده‌شدن از بین می‌رود.
پاکسازی منزل و محیط‌های زندگی مشترک: در ابتدا، نواحی پرتماسی مانند توالت، میز کنار رختخواب، کلیدهای لامپ، و دستگیره‌های در، باید به طور منظم تمیز شوند (تا خاک و کثیفی این سطوح به صورت فیزیکی برطرف شود) و سپس با استفاده از آب و محصولات پاک‌کنندة خانگی یا یک محلول سفیدکننده رقیق (سدیم هیپوکلریت 0,5%)، روزانه ضدعفونی شوند. در صورت امکان استفاده از ضدعفونی‌کننده‌های مایع روی سطوح پرتماس وسایل الکترونیکی‌ای مانند تلفن، کامپیوتر و دستگاه‌های دیگر، می‌توان از الکل 70% (برای مثال دستمال مرطوب الکلی) استفاده کرد. پیش از قرار دادن هر نوع ماده آلوده یک‌بار مصرف در کنار زباله‌های دیگر، آنها را درون ظرفی دردار قرار دهید.
پاکسازی محیط‌های عمومی: در پاکسازی محیط‌های عمومی پرتردد (نظیر مراکز خرید، فرودگاه‌ها و وسایل و جایگاه‌های حمل‌ونقل عمومی)، چه از نظر محصولات مورد استفاده و چه از نظر سطوح مورد نظر، باید از روش‌های معمول پاکسازی و ضدعفونی استفاده شود؛ چراکه به احتمال زیاد، افزایش دفعات تمیز کردن سطوح، عملی نبوده و قابلیت اجرایی ندارد. در صورتی که رویه معینی برای پاکسازی محیط‌های عمومی وجود نداشته باشد، قرارگاه‌های اجتماعی، به گسترش پروتکل‌هایی برای پاکسازی محیط‌های عمومی تشویق می‌شوند.
به محیط‌های کار و دیگر قرارگاه‌های اجتماعی، توصیه می‌شود که سطوح پرتماس (مانند تلفن، دکمه آسانسور، روشویی‌ها، میزها و…) را به طور مداوم پاکسازی کنند. در ادامه، به گوشزد کردن و تسهیل رعایت بهداشت دست‌ها و نیز حذف وسایلی که به راحتی ضدعفونی نمی‌شوند (مانند روزنامه، مجله و وسایل پرشده) توصیه می‌شود.
افزایش تهویه هوا (برای مثال باز کردن پنجره‌ها در صورت مناسب بودن آب و هوا) ممکن است به کاهش انتقال ویروس کمک کند؛ هرچند شواهد مبنی بر اثر بخش بودن این کار محدود است. مطالعات شبیه‌سازی‌شده نشان می‌دهد که افزایش میزان تهویه، منجر به کاهش انتقال آنفولانزا می‌شود و این در حالی است که معمولا در بیشتر مکان‌ها، افزایش میزان تهویه، عملی ساده و قابل اجرا است.
منبع : سایت درمانگاه